استخراج بیت کوین؛ دروغی کوچک یا دروغی بزرگ

این محاسبات ریاضی همزمان دو چیز را مشخص می کند : اولا درهرده دقیقه ، ماینر برنده را با یک مکانیسم کاملا تصادفی تعیین می کند و ثانیا با انجام این محاسبات همه مطمئن می شوند بلاک ساخته شده توسط ماینر برنده ، معتبر است و اشتباه یا فسادی دراطلاعات تراکنش ها بوجود نیامده است . تقریبا کل برق مصرفی ماینرها برای انجام این محاسبات ریاضی مصرف می شود .

پس ازمشخص شدن ماینر برنده ، او بلاک معتبر را ( که حاوی تراکنش دریافت حق الزحمه خودش نیزاست) به انتهای زنجیره اضافه می نماید و کار تمام می شود . ماینرها هرده دقیقه شانس برنده شدن دارند وهمیشه باید برق بسیار زیادی مصرف نمایند. مصرف برق ماینرها در سرتا سر جهان توسط افراد مختلفی برآورد شده است . متاسفانه گزارش این افراد نشان می دهد که برق مصرفی ماینرها بسیار زیاد و بیش از پنجاه تروات ساعت در سال می باشد .

هیچ موضوع و مسئله ای با این محاسبات ریاضی حل نمی شود و ضمنا هیچ خلاقیتی در کار نیست . دراین محاسبات فقط انبوهی از اعداد تصادفی یک به یک ، به نوع خاصی از توابع ریاضی ( هش محتویات بلاک) اضافه (ترکیب) می شوند و نتیجه این ترکیب برای هرکدام از اعداد تصادفی محاسبه می گردد . ماینر برنده کسی است که زودتر از بقیه بتواند یک عدد تصادفی مناسب را پیدا کند . عدد تصادفی مناسب عددی است که در ترکیب با تابع ریاضی مذکور ، نتیجه معینی را تولید کند .

واضح است که این محاسبات ، هیچ کمکی به علم ریاضیات نمی کند و یا برای حل یک مشکل واقعی انجام نمی شود بلکه صرفا برای انتخاب تصادفی ماینربرنده ، برنامه ریزی شده است . ضمنا مصرف برق سرسام آور این روش به این دلیل است که هر بار(هر ده دقیقه) ، تعداد زیادی از ماینرها ( یا گروه های ماینری Mining Pools) مستقل از هم ، اعداد تصادفی بی شماری را برای برنده شدن ، امتحان می کنند .

بله ، مقداری بیت کوین پرداخت می شود . به این ترتیب که وقتی ماینربرنده مشخص شد ، او یک درخواست انتقال ویژه به همان بلاک اضافه می‌کند و تعداد مشخصی بیت‌ کوین (بعنوان پاداش) بعلاوه کارمزد تراکنش های همان بلاک را به آدرس خودش واریز می‌کند. مجموع این بیت کوین ها به عنوان حق الزحمه ماینر برنده به‌ شمار می‌رود و با اینکه هیچ فرستنده‌ای ندارند، توسط دیگر گره‌ها یک انتقال وجه صحیح محسوب می شود. مسلما مصرف برق برای این کار بسیار ناچیز است و برق سرسام آورفقط برای برنده شدن ، مصرف می شود .

​

مثلا شاید شما با قراردادهای هوشمند آشنا باشید . توکن ها با یک قراردادهوشمند تولید می شوند و شما کافی است که تعداد توکن های خود را هنگام کد نویسی معین کنید . کل هزینه و برق مصرفی برای تولید یک میلیون توکن و یک میلیارد توکن تفاوتی نمی کند و برق بسیار ناچیزی مصرف می شود . تولید رمزارزهایی مثل بیت کوین هم همینطوراست . مثلا تعداد کل بیت کوین ها بیست و یک ملیون عدد تعیین شده است ولی تعداد کل اتریوم یکصد میلیون انتخاب شده است . این موضوع فقط یک انتخاب هنگام کدنویسی است .

به هرحال استفاده از لغت ماینیگ تناسبی با واقعیت ندارد و مصرف نامتعارف برق برای تولید و یا استخراج بیت کوین مصرف نمی شود ، بلکه فقط برای انتخاب ماینر برنده ، برق سرسام آوری مصرف می شود . ضمنا این اتتخاب کاملا بصورت تصادفی برنامه ریزی شده است .

همانطورکه قبلا گفته شد تا قبل از اینکه تعداد کل بیت کوین ها به ماکزیمم خود ، یعنی به عدد بیست و یک میلیون برسد ، هرده دقیقه یکبارتعداد مشخصی بیت کوین بعنوان پاداش (این تعداد فعلا ۱۲/۵ بیت کوین است که تقریبا هرچهارسال یکبار نصف می‌شود) به والت ماینر برنده اضافه می شود . مسلما افزایش تعداد بیت کوین های قابل معامله ، تاثیر تورمی روی بازار بیت کوین دارد و عملا تمام دارندگان بیت کوین ، این بخش از حق الزحمه ماینرهای برنده را به نوعی پرداخت می کنند . ضمنا بخش کوچکی از حق الزحمه ماینرهای برنده ، مجموع کارمزد تراکنش های همان بلاک می باشد که در زمان تراکنش ، توسط فرستنده هر تراکنش پرداخت شده است . مجموع کارمزد تراکنش های یک بلاک ، معمولا کمتر از یک بیت کوین است .

اگر از روز اول کل حق الزحمه ماینرها ، مستقیما درقالب هزینه تراکنش ها توسط فرستنده بیت کوین پرداخت می شد و از پاداش ماینربرنده خبری نبود ، بزودی ناکارآمد بودن مکانیسم اثبات کار و اتلاف سرسام آور برق به خوبی مشخص می شد . ولی متاسفانه قسمت اعظم حق الزحمه ماینرها و هزینه برق مصرفی آنها ، توسط پاداش ماینر برنده تامین می شود و تاثیرآن فقط بواسطه تورم مشخص می گردد که برای اکثر افراد چندان ملموس نیست .

البته پاداش ماینربرنده درطول زمان کاهش می یابد و حدودا هرچهارسال یکبارنصف می شود . ولی به هرحال قیمت بیت کوین ثابت نیست و اصلا نمی توان آینده را پیش بینی کرد . فقط می توان گفت که با این روش یکصد و بیست سال دیگر، تعداد بیت کوین های قابل معامله دقیقا به بیست ویک ملیون عدد می رسد وعملا پاداش ماینربرنده نیز متوقف می شود .

در نتیجه یکصد و بیست سال دیگر، تنها درآمد شبکه هزینه تراکنش ها می شود ولی شاید تا آن زمان اصلا مکانیسم اثبات کار وجود نداشته باشد !

​سایزهربلاک بیت کوین تقریبا یک مگابایت است وهنگام تحقیق برای این مقاله ، بلاک شماره ۵۵۹۲۸۶ ماین شده بود . ضمن این که در حال حاضر مجموع سایز بلاکچین بیت کوین ، تقریبا دویست گیگا بایت شده است. این حجم از اطلاعات اصلا زیاد نیست و معمولا لپ تاپ همه افراد ، بیشتر از دویست گیگا بایت فضای خالی دارد .

واقعیت این است که مصرف برق یک کشور ده ملیونی برای ثبت و ذخیره تراکنش های بیت کوین مصرف می شود . ولی به هر حال ، حجم کل این اطلاعات کمترازهارد یک لپ تاپ معمولی است و درنگاه حفظ محیط زیست ، هیچ تناسبی بین مصرف برق و کار انجام شده وجود ندارد . البته به نظر می رسد که جدید بودن مفهوم بلاکچین و استفاده از اصطلاح ماینینگ ، عملا سرپوشی براین عدم تناسب شده است .

اگر با دقت در طول یک ماه به سایز بلاک ها توجه نمائید ، گاهی حجم بلاک ها بسیار کم است و فقط اطلاعات تعداد بسیار کمی از تراکنش ها دریک بلاک قرار می گیرد . ولی به هر حال پاداش ماینر برنده برای این نوع بلاک ها با بقیه بلاک ها فرقی نمی کند . در حال حاضر پاداش هر بلاک ۱۲/۵ بیت کوین است . این موضوع باعث می شود که گاهی پاداش ماینرها برای ثبت اطلاعات تراکنش ها ، حتی ازکل مبلغ تراکنش ها بیشتر شود . مثلا ماینربرنده بیش از چهل هزار دلار پاداش می گیرد تا اطلاعات چند تراکنش را ثبت نماید ولی مجموع تراکنش ها کمتر از بیست هزار دلار است .

این تنوع و پیچیدگی موضوعات و مخصوصا اصطلاح ماینینگ باعث می شود که مردم کمتر متوجه اتلاف انرژی سرسام آور شوند . درمقابل ماینرها نیز مجبورند همیشه پول زیادی بابت هزینه برق و دیگر هزینه های خود بپردازند . ولی درهر صورت نباید این اتلاف انرژی پنهان بماند و باید هرچه سریعتر، بدون اینکه به بیت کوین و تکنولوژی بلاکچین آسیبی برسد ، راه مناسبی برای صرف جویی درانرژی پیدا کرد .

مزیت تراکنش های بیت کوین این است که بدون حضورنهاد مالی یا بانک ، تراکنش ها انجام می شود . ضمن اینکه تکنولوژی بلاکچین به مردمی که همدیگر را نمی شناسند ، اطمینان می دهد که می توانند به اطلاعات تراکنش ها و دفتر کل شبکه بیت کوین کاملا اعتماد کنند و برای این کار به نهاد مالی واسطه ، احتیاجی نیست .

در مقابل همانطورکه قبلا ملاحظه کردید ، عیب اصلی تراکنش های بیت کوین مصرف سرسام آور برق است . چند گزارش در این زمینه منتشر شده است . مثلا در یکی از گزارش ها ، مصرف برق یک تراکنش بیت کوین ، بیست هزار برابر مصرف برق یک تراکنش با ویزا کارت محاسبه شده است . ولی دریک گزارش جدیدتر ، مصرف برق یک تراکنش بیت کوین ، دویست هزار برابر مصرف برق یک تراکنش با ویزا کارت ذکر شده است . متاسفانه حتی کمترین عدد نیز سرسام آوراست.

به عبارت دیگر تراکنش های بیت کوین ، علاوه برآسیب جدی به محیط زیست ، بسیار گرانتر از تراکنش های معمولی می باشند . ولی کاربران فقط بخش کوچکی از حق الزحمه ماینرها را به صورت مستقیم و باعنوان کارمزد تراکنش ، پرداخت می کنند . بخش بزرگی از حق الزحمه ماینرها ، بصورت پاداش ماینینگ به آنها پرداخت می شود . این بیت کوین های جدید ، تاثیر تورمی روی بازار بیت کوین دارند و بصورت غیرمستقیم همه دارندگان بیت کوین تقبل هزینه می کنند ولی عملا توجه کسی به این بخش از هزینه جلب نمی شود .

عیب دیگر تراکنش های بیت کوین ، موضوع مقیاس پذیری پائین شبکه بیت کوین است . توضیح ساده و خلاصه موضوع این است که سرعت و تعداد تراکنش های بیت کوین درهر ثانیه ، خیلی کمتر از تراکنش های معمولی با ویزا کارت می باشد .